WIP Wednesday: I'm not saying a word

Ongeveer twee jaar geleden vroeg mijn lief me ten huwelijk. Natuurlijk (nou ja, in mijn geval 'natuurlijk', want het is een hele leuke man) zei ik 'ja'. En toen? Ging ik toen meteen mensen bellen? Zette ik het op Facebook? Smste ik juichend mijn vriendinnenschare? Nee, ik hield mijn mond en genoot in stilte. Ik vond het heerlijk om voor mezelf te houden. Pas weken later maakten we het nieuws bekend en dan nog alleen aan een heel klein clubje.

It's about two years ago that my sweet proposed. Of course (well, in my case 'of course' as he's a very nice bloke) I said 'yes'. And what happened then? Did I start phoning everyone I know? Did I post it on Facebook? Did I txt all my friends? Nope, I didn't. I kept it all to myself and enjoyed this beautiful something all by myself in my little corner of the world. Weeks and weeks after the proposal we finally told some people and only a few folks and on a need to know basis.

Veel mensen in mijn omgeving snappen niet zo goed dat ik af en toe eens dingen heerlijk voor mezelf houd en het niet met hen wil delen, omdat zij zo dichtbij me staan. Ik ben een kletskous, dus dat staat volgens hen dan helemaal haaks op mijn stilzwijgen in sommige gevallen. 'Maar het is toch juist goed of leuk om het erover te hebben', is dan de reactie. Tsja, misschien wel. Ik vind het echter heel belangrijk om eerst zelf mijn eigen gevoel heel duidelijk voor de bril te hebben: wat vind ik er nu van? Wat kan ik ermee? In hoeverre laat ik me door andere beïnvloeden?

Deze twee foto's... daar zeg ik ook nog even niets over. Niet omdat ik niet weet hoe ik me erover voel (ik sta te juichen om het met jullie te delen), maar als ik iets doe, wil ik het goed doen. Nog even geduld dus.

A lot of people around me don't really get why I won't share these important things with them, the people most close to me, but rather keep things for myself. I am a chatterbox, so they don't see the connection between me being an easy talker and keeping extremely silent from time to time. 'But it's good to talk about these things and to share your feelings, you know', so they say. Well, maybe. The thing is: it's important to me to really have a clear feeling of how I feel about certain things: what do I think, how to deal with this, are other people allowed to influence me in this?

And these two pics... sorry, I won't tell you just yet. Not because I don't know how I feel about this (I can't wait to share this with you, it's fabulous!), but when I do something, I want to do it right. So stay tuned.

Gek genoeg past dit boek er helemaal bij. 'De lijst van al mijn wensen' (die ik kreeg van Laura van de Haakzolder, yay!), gaat over een dame (met een fourniturenwinkel, hoe zalig) die de loterij wint en het tegen niemand zegt. Zelfs niet tegen haar man. Eerst maakt zij een lijst met al haar wensen. Ik moet eerlijk zeggen (zonder het boek nog gelezen te hebben), ik snap dat wel. Want zodra je zoiets naar buiten brengt, gaat iedereen aan je lopen duwen en trekken, wil iedereen wat van je en is er nauwelijks meer plaats voor je eigen gevoel. En dat is nu precies waarom ik belangrijke zaken vaak eerst een tijdje voor me houd.

Dit boek gaat trouwens even op de stapel, want ik heb net 'De laatste brief' van Sarah Blake uit (vreselijk zielig, vreselijk mooi) uit en ben zojuist begonnen in 'Driedaagse reis' van Joseph Boyden (5 pagina's gelezen en nu a totaal verslaafd). Wat lezen jullie op dit moment?

Crazy enough, this book totally fits me. 'Le liste de mes envies' (the list with all my wishes) by Grégoire Delacourt is a story about a lady (who owns a notions shop, fabulous!) who wins the lottery and then... doesn't tell a soul. Not even her husband. First, she makes a list with what she desires and wants out of life. And to be honest (without having read the book) I totally get her reaction. 'Cause she knows that if she tells people about this big news they're all going to tell her what to do, what to think, what they would do of they were in her shoes... and there won't hardly be any space left for her own thoughts, feelings and emotions. And that is exactly why I keep things to myself sometimes.

I can't wait to start on this book, I have to say. But it'll have to wait a little. I just finished reading The Postmistress by Sarah Blake (so sad and so good) and I have just started Joseph Boydens 'Three Day Road', I am 5 pages in and already hooked. So tell me, what are you reading at the moment?