There it is! My first skirt

Het heeft me behoorlijk wat bloed en zweet (nee, geen tranen) gekost. Maar hier is hij dan eindelijk. Mijn allereerste zelf genaaide rokje. Deze heeft wel zijn eigen Tadaaaa Moment verdiend, dacht ik zo.

It took a lot of blood and sweat (no tears luckily), but here it is. Finally. My very first home sewn skirt. It really deserves its own Tadaaa Moment, doesn't it.

En ja, het is toch ook wel een *slik* momentje hoor. Zo met je benen op je eigen blog. Dat had ik toch ook niet kunnen denken toen ik deze blog startte. Maar ja, wie zelf naait moet ook model staan. Speciale dank aan mijn Lief die zich in zeer vreemde poses wrong om het rokje zo voordelig mogelijk uit te laten komen ('wat hebben we onze meubels eigenlijk in de weg staan').

En even speciale aandacht voor mijn laarzen, ik kocht ze afgelopen maandag. Mijn eerste echte, eigen cowboy laarzen. Misschien niet heel bijzonder, hoor ik je denken. Maar met mijn nauwelijks-bestaande kuiten is het vrijwel onmogelijk om gewone laarzen te vinden die niet 5 à 10 centimeter te breed zijn. Laat staan cowboy laarzen! Ik heb echt een dansje gedaan in de winkel waar ik ze vond. Tot groot genoegen van de verkoopsters.

Oh yes, a tough moment too. Showing your legs on your blog. Oh dear. I could never have thought I'd do such a thing when I started with this blog. But hey, those who sew shall pose! Right? And also special thanx to my Luv who had to sit and lay in very odd positions in order to make the skirt look its best. ('We really have placed our furnature in the way of everything, haven't we?')

And can I get some attention for my western boots please! My first pair of western boots, yeehaw! Maybe you think that isn't special, but with my hardly existing calves it sure is! It's quite hard finding normal boots that aren't at least 5 to 10 centimeters too wide, let alone find cowboy boots that fit! I really did a little dance in the shop when I found these, to the amusement of the girls who work there.

En we gaan het niet hebben over dat ik dacht tijdens Van Katoen 'oh, dat naai ik wel even in elkaar' om vervolgens tot de conclusie te komen dat ik (weer) de verkeerde naad had dichtgenaaid en het tornmes ter hand moest nemen. En we gaan het ook niet hebben over mijn bittere teleurstelling dat ik de rok tijdens de workshop niet heb afgekregen. En we gaan het al helemaal niet hebben over blinde ritsen, daar ik geen blinde ritsvoet heb en ik dus besloot een gewone rits in de rok te zetten. Alhoewel dat laatste me behoorlijk goed gelukt is (schouderklopje), dankzij haar buitengewone uitleg!

And let's just not talk about how I thought during the workshop in which I tried to make this skirt 'seriously, how hard can it be', only to discovered that I had sewn the wrong seam (again) and that I had to tear it open (again) and start allover. And we're not going to talk about how bitterly dissapointed I was when I didn't manage to finish the skirt during the workshop. And we're also not going to talk about the blind zipper I should've put in there, but since I have no blind zipper stitch foot I put in a normal zipper. Which, by the by, went totally fine because I followed the fine instructions in this book.

(Vooruit, voor de teer gevoeligen ook nog één zonder mijn benen erop)

Nee, voor mij blaakt dit rokje van perfectie (trouwens, de zoom is écht perfect gelukt, zo trots) en ik vind het schelpenstofje echt helemaal te gek! Laat de zomer (pomptiedom) nu maar komen.

(Alright, especially for you sensitive folks out there, a piccie without my legs on it)

No, for me this skirt is nothing but perfect (And really, the bottom seam turned out fantastic, if I may say so myself) and I really like the shell-fabric. I cannot wait for summer to start.